Pinaglalapit tayo ng mga libro

-
Para sa mga tumatambay
sa ilalim ng puno 
ng mabolo 
sa harap ng arts & 
sciences:
Oo, ikaw.
Nakakatawa,
naaalala kita sa librong ito. 
May hindi ka makita na
hindi ko rin naman makita.
Minsan naiisip kita,
minsan naiisip pa rin kita.
May hindi ko alam na
nilalayo ko nang kusa
sa iyo,
ngunit pinaglalapit pa rin
tayo ng mga libro.


March 6, 2004

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

CabSU Nueve

-
Ayokong kita’y sakyan pa. Nakiangkas ako sa bumubulusok mong pagtakbo, Habang gumegewang-gewang ang mga pangarap ko. Ipinagyayabang mo sa’kin ang mga bago mong tayong pyesa, samantalang pinababayaan mong inaanay, kinakalawang, nabubulok ang iba. Itinuturo mo sa aking kabastusan ang magsalita at magsulat ng mga bagay na maselan, samantalang nakapaskil sa’yong harapan ang pinakamalaking suso sa bayan. Hindi ko lubos maisip kung paano mo pinaghihiwalay ang sining at kabastusan. Pinipilit mong makipagsabayan sa karera ng buong mundo, samantalang sinasagasaan mo ang mga Isko at Iska mong pasahero. At magtataas ka na naman bukas ng pasahe mo. Maglalakad na lang ako..
Read more

Alamat ng Asukal na Pula

-
Noong unang panahon sa Hacienda Luisita sa plantasyon ng asukal ng mga Cojuanco may manggagawang bukid na ang ‘ngalan ay Sakada nagtatanim at nag-aani ng tubó. Si Sakada’y may asawa’t labing-isang anak tubo ng Bicol napadpad sa Tarlac payat, maitim na sunog ang balat sagana sa hirap sa sarap ay salat Ang tubó sa hasyenda ay napakatamis sapagkat dinidilig ang lupa ng pawis samantalang ang asukal ay napakaputi sapagkat may pag-asa ng ginhawang mithi Subalit si Sakadang istakholder ng azucarera at apatnapung taon nang nagsasaka sa hasyenda ay nanyn pipti lamang isang araw ang kinikita at hanggang ngayon wala pang lupang kanya Si Sakada sa trabaho’y Biglang nasibak Namatay sa gutom asawa’t dal’wang anak ‘Pinasa-diyos kapalarang sila’y nasadlak Sumunod na namatay ang tatlo pang anak Nagtipon ang mga manggag
Read more

Ang gusto mo lamang naman sa akin ay puke

-
W ag mong paglaruan ang aking pakiramdam damdamin ko ay hindi buslo hindi bola ang aking puso ako naman ay iyo lamang sasakitan gusto mo lamang naman akong mahalikan Wag mong punuin ng mga brilyante at ginto ang mga espasyo sa isip ko ang mga bakante sa aking ulo lolokohin mo lamang naman at pagsasamantalahan ako ang gusto mo lamang naman sa akin ay suso Wag mong ipanungkit ang pinagpala mong dila dahil hindi parang mangga na ang puso ay nakukuha may mga nalalaman ka pang mga buwan at mga tala ang gusto mo lamang naman mahawakan ang aking hita Wag mong taniman ng mga bulaklak ang aking utak ng mga tsokolate ang aking kukote iiwanan mo rin lamang naman akong parang tae ang gusto mo lamang naman sa akin ay puke.
Read more